Nowe trendy urodowe wymyślane są na nowo co drugi dzień. Każdy chce wyglądać pięknie, więc trendy w pielęgnacji skóry i makijażu wciąż się zmieniają. Od zabarwionych na pomarańczowo „Gregginsów” w latach 20. ubiegłego wieku do zielonkawego ruchu „Un-COVER-up” w latach 90. ubiegłego wieku, ludzie wpadali na dziwne i dziwaczne pomysły, które na początku wydawały się absurdalne, ale zapisały się w historii. Może to brzmieć zaskakująco, biorąc pod uwagę, jak wiele produktów jest obecnie dostępnych, ale trendy urodowe stały się z czasem mniej skomplikowane. Istnieje mniej zasad dotyczących tego, jakie kolory powinnaś nosić, a jakich nie – lub jakich produktów powinnaś używać. Zamiast martwić się o to, czy pomarańczowy podkład jest zbyt ciepły lub chłodny dla Twojego odcienia skóry, możesz po prostu eksperymentować z różnymi wyglądami, aż znajdziesz coś, co Ci się podoba.
Znaczenie koloru w pielęgnacji skóry
Kolor odgrywa znaczącą rolę w pielęgnacji skóry. Właściwy kolor może sprawić, że Twoja skóra będzie wyglądać pięknie, natomiast niewłaściwy kolor może sprawić, że będziesz wyglądać okropnie. Nie musisz wybierać produktu opartego na odcieniu skóry, o ile jest to kolor odpowiedni dla Ciebie. Na przykład, jeśli chcesz mieć różany róż do policzków, możesz wybrać róż do policzków. Jeśli chcesz mieć brązowy podkład, możesz kupić żółty lub pomarańczowy podkład.
Ogólna zasada jest taka, że chłodniejsze kolory sprawiają, że skóra wygląda bladziej, natomiast ciepłe kolory sprawiają, że wygląda na bardziej opaloną. Jeśli więc chcesz wyglądać blado, użyj chłodniejszych kolorów. Jednak jeśli chcesz wyglądać na bardziej opaloną, ciepłe kolory są drogą do zrobienia.
Niektóre kolory sprawiają, że Twoja twarz wygląda na szerszą, podczas gdy inne sprawiają, że wygląda na węższą. Na przykład, niebieski, fioletowy i czerwony sprawiają, że twarz wygląda na szerszą, podczas gdy żółty, pomarańczowy i produkty o neutralnych kolorach sprawiają, że wygląda na węższą.
1920s: Pomarańczowe upiększacze Gregg’a
W latach dwudziestych XX wieku nastąpił ogromny wzrost popularności pomarańczy. Można to przypisać wynalezieniu „pomarańczowych upiększaczy”. Były to kremy, balsamy i mikstury zawierające wyciąg ze skórki pomarańczy, które były polecane zarówno mężczyznom, jak i kobietom jako środek wspomagający urodę. Wyciągi z pomarańczy stymulują przepływ krwi i zawierają antyoksydanty, witaminy i minerały, które pomagają zwalczać oznaki starzenia.
Pomarańczowy szał” objął również kosmetyki. Najpopularniejszym kolorem szminek był wówczas pomarańczowy, a różów do policzków – jasny róż. Pomarańczowy był również popularnym kolorem lakieru do paznokci, natomiast cienie do powiek występowały w różnych kolorach, w tym zielonym, niebieskim i różowym.
1930s: Pomarańcze to nowa czerń
W latach 30. nastąpiła poważna zmiana w przemyśle kosmetycznym: makijaż stał się normą. Kobiety nosiły makijaż przez dekady – ale teraz stał się on znacznie bardziej powszechny. Zmianę tę przypisuje się Wielkiemu Kryzysowi, który sprawił, że kobiety szukały sposobów na zaoszczędzenie pieniędzy. Makijaż stał się bardziej przystępną opcją.
Najpopularniejszymi kolorami w latach 30. były czarny i pomarańczowy – z pewnymi wariacjami na temat tego pierwszego. Czarny był używany do ust, paznokci i rzęs, a pomarańczowy do policzków. Niektóre kobiety posuwały się nawet do farbowania włosów na pomarańczowo. W niektórych przypadkach łączono czerń z pomarańczą, jak na przykład w przypadku pomarańczowej farby do włosów.
1940s: Wojna i piękno
Podczas II wojny światowej kosmetyki były racjonowane, a kolor czerwony został zakazany w Wielkiej Brytanii. Wiele kobiet całkowicie zaprzestało stosowania makijażu, podczas gdy inne nosiły jedynie lekką szminkę. Czerwony był uważany za „zbyt francuski” i „znak agresji”, więc kobiety zaczęły nosić bardziej pastelowe kolory.
W tej dekadzie po raz pierwszy wprowadzono na rynek produkty do pielęgnacji skóry o działaniu przeciwstarzeniowym, przeznaczone zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet. Ze względu na działania wojenne, wszystkie towary – w tym produkty kosmetyczne – były racjonowane. Oznaczało to, że producenci musieli tworzyć produkty z mniejszą ilością składników, co spowodowało utratę różnorodności na rynku. To dlatego wiele dostępnych dziś produktów przeciwstarzeniowych istnieje od dziesięcioleci.
1950s: Odkrywamy twarz
W latach 50. opinia publiczna wciąż dostosowywała się do pomysłu, że kobiety powinny nosić makijaż. Większość ludzi nie była przyzwyczajona do oglądania kobiet w miejscach publicznych z pomalowanymi twarzami i oczekiwano, że makijaż powinien być noszony tylko w określonych sytuacjach – takich jak praca lub nocne wyjście.
Ogólny konsensus wśród ekspertów w tamtym czasie był taki, że makijaż powinien być używany tylko na konkretne okazje. Firmy kosmetyczne zaczęły również stosować bardziej naukowe metody opracowywania produktów, co doprowadziło do powstania „naukowo przetestowanych” produktów kosmetycznych.
Najpopularniejszymi kolorami w tej dekadzie były różowy i pomarańczowy. Ten ostatni był czasami łączony z niebieskim, aby stworzyć „chłodniejszy” odcień.
1960s: Idziemy na zieloną stronę!
W latach 60. wiele kobiet chciało używać naturalnych i organicznych produktów. Niektóre chciały nawet „wrócić do przyszłości”, nie stosując w ogóle makijażu, zamiast używać nowoczesnych produktów. Rosła świadomość zagrożeń dla zdrowia, jakie niosły ze sobą syntetyczne substancje chemiczne znajdujące się w wielu ówczesnych kosmetykach. W rezultacie wiele kobiet zaczęło szukać naturalnych alternatyw – w tym pomadek o zielonym zabarwieniu, cieni do powiek i podkładów.
W tym dziesięcioleciu pojawiły się kosmetyki organiczne, które były produkowane ze składników pochodzących z naturalnych źródeł. Spowodowało to znaczną zmianę w branży makijażu.
1970s: Powiew świeżego powietrza
W latach 70. nastąpił wzrost „airbrushingu” w magazynach i reklamach. Oznaczało to, że wiele kobiet czuło potrzebę noszenia ciężkiego makijażu, aby osiągnąć podobny efekt. Chociaż technika airbrush jest nadal używana dzisiaj, jej powszechne zastosowanie w tamtych czasach oznaczało, że wiele kosmetyków było wyjątkowo ciężkich.
Najpopularniejszymi kolorami lat 70. były pomarańczowy i niebieski, które często łączono, aby stworzyć „chłodniejszy” odcień. Pomarańczowy i niebieski był również często stosowany w cieniach do powiek, natomiast usta i policzki były barwione na ciepłą czerwień.
1980s: Powrót do podstaw
W latach 80-tych nastąpił odwrót od nadmiernie błyszczących trendów w makijażu z poprzednich dekad. W rezultacie, wiele kobiet porzuciło ciężki makijaż na rzecz bardziej naturalnego wyglądu.
Wielu ekspertów zaczęło również ostrzegać przed niebezpieczeństwami związanymi z mocnym makijażem. Twierdzili oni, że zatyka on pory i zwiększa ryzyko rozwoju trądziku.
W tej dekadzie pojawiły się gwiazdy o „czystej skórze”, takie jak Cindy Crawford, które preferowały bardziej naturalny wygląd. Oznaczało to, że pomarańczowy i niebieski odchodzą do lamusa, a brązowy i różowy stają się modne.
1990s: Nie zakrywaj, odkrywaj!
W latach 90-tych, kosmetyki stały się bardziej naturalne i subtelne, a wiele kobiet preferowało wygląd „no makeup” niż ciężki makijaż. W tej dekadzie wzrosła popularność technik makijażu „no makeup”, dzięki którym kosmetyki wyglądały bardziej naturalnie. Oznaczało to, że kobiety, które chciały nosić makijaż, ale nie chciały, aby wyglądał on na oczywisty, miały tendencję do stosowania lżejszych aplikacji niż w poprzednich dekadach.
Odkrywanie twarzy oznaczało również, że wiele kobiet wolało używać lżejszych podkładów, które nie zakrywały całkowicie ich skóry.
Wnioski
Oto główne trendy urodowe każdej dekady. Chociaż trendy te mają swoje wady i zalety, jedno jest pewne – ludzie będą nadal tworzyć nowe trendy na przyszłość.
Najlepszą rzeczą w trendach jest to, że możesz wybrać czy chcesz za nimi podążać czy nie. Możesz eksperymentować z różnymi wyglądami, aż znajdziesz coś, co najlepiej pasuje do Twojej osobowości i stylu. Nie ma nic złego w byciu trendsetterem!
